راهنمای کامل خرید فایل اداری و خرید کمد اداری

خرید فایل اداری بصورت اینترنتی خیلی از هزینه ها‌ی جابجایی و حمل و نقل وسایل را برای شما از بین میبرد و شما براحتی با خرید فایل اداری بصورت اینترنتی میتوانید براحتی سفارش خود را درب منزل یا محل کار خود تحویل بگیرید

برای اینکه بدانیم چگونه خرید فایل اداری را در اینترنت راحت تر انجام دهیم ما برای شما نکات مختلفی را آماده کرده ایم که توجه شما را به ادامه همین مطلب جلب میکنم.

نکات خرید فایل اداری

یکی از مهمترین بخش هایی که در همه‌ی محیط های اداری و سازمان ها موجود است فایل اداری و کمد اداری است یا در  برخی موارد کابینت ها برای محیط های اداری نقش مشابهی را ایفا می کنند. فایل و کمد اداری موجب این می شود که شما یک فضای مناسبی برای گذاشتن پوشه ها، پرونده ها و همین طور اسناد و مدارک اداره خود داشته باشید.

 خرید فایل اداری

شاید با خودتان بگویید که با پیشرفت روز به روز تکنولوژی کاغذبازی از قبل خیلی کمتر شده، اما این را به شما بگوییم که باز هم در معتبرترین شرکت ها و سازمان ها به علت اینکه احتمال خرابی کامپیوتر ها و سرور ها دور از ذهن نیست و همین طور مشکلاتی که ممکن است برای تکنولوژی های جدید به وجود بیاید اسناد و برگه های مهم و همچنین پوشه ها و پرونده ها به صورت کاغذی هم نگهداری می شوند تا در مواقع نیاز و مواقع اضطراری بتوان از آنها استفاده کرد.

خرید کمد اداری

بخش فایل اداری و کمدهای اداری نقش بسیار بسیار مهمی در نگه داری این گونه وسایل را دارد و تلاش می شود ساختار آنها به گونه‌ای باشد که پرونده ها و برگه های مهم از گزند آسیب به دور باشند. فایل ها و کمد ها ممکن است از جنس فلزی و یا اینکه ام دی اف باشند که آنها را میتوان در ابعاد مختلفی در اتاق های مشخصی از اداره یا سازمان یا حتی در کنار میز کار شما قرار داده شود.

این فایل ها و کمد ها به علت تقاضای بالایی که دارند دارای تنوع بسیار زیادی در طرح و رنگ و جنس هستند و شما با توجه به دکوراسیون محیط اداره خود می توانید مورد مناسب خود را انتخاب و خریداری کنید.

نکات خرید فایل اداری

در بین انواع فایل ها و کمد های اداری که طراحی و ساخته شده است، مدل هایی وجود دارند که حتی قابل جابه جایی هستند و شما میتوانید آنها را به هنگام جابه جایی پرونده ها و نیاز و دسترسی افراد مختلف به آنها زحمت حمل پرونده های سنگین و اوراق تعداد بالا را از دوش خود کم کنید و تمام این فایل ها و پرونده ها را بصورت یکجا با هم جابه‌جا کنید.

خصوصیات خرید فایل سه کشویی

در برخی از فایل ها و کمد ها سه کشو در کنار یک میز قرار دارد که در این مدل ها دیگر قفسه‌ی جدایی برای فایل ها در نظر نمی‌گیرند. این کشو ها می توانند جای خوبی برای لوازم کارمندان اداره باشد تا بتوانند به راحتی هر دفعه که به این ابزار نیاز داشتند به آن دسترسی داشته باشند.

همواره میتوانید برای خرید فایل اداری یا مبلمان اداره و منزل خود با کارشناسان مبل اداری ارتباط برقرار کنید

تلفن همراه : 09123910346

تلفن ثابت : 02136243591

آدرس : تهران – ورامین – خیابان دانش سرا

برچسب ها : ,

سئو سایت چیست؟ تاثیر سئو و بهینه سازی در افزایش رتبه  سایت

سئو سایت به معنی بهینه سازی موتورهای جستجو (Search Engine Optimization) است. یک استراتژی سئو شامل فرآیندی می شود که در آن صفحات سایت شما به گونه ای بهینه سازی می شوند که در نتایج جستجوی گوگل و سایر موتور های جستجو در جایگاه بالاتری قرار بگیرند. تمرکز سئو و بهینه سازی سایت روی بهبود رنک شما در سرچ های ارگانیک (غیر پولی) است. پس اگر شما صاحب یک وب سایت هستید و می خواهید سایت شما ترافیک یا بازدید بیشتری داشته باشد، باید سئو سایت را در برنامه کاری خود قرار دهید. در ادامه برخی از اصول سئو را به بیانی ساده توضیح می دهیم.

اصول سئو بر اساس الگوریتم گوگل است

اینکه هر سایتی در چه جایگاهی قرار بگیرد توسط الگوریتم گوگل تعیین می شود. اگرچه هیچ کس نمی داند الگوریتم گوگل دقیقا چگونه کار می کند، امّا سال ها تجربه سئو کارها باعث ایجاد اصول سئو شده که این اصول می توانید کاری کنید که الگوریتم گوگل را نسبت به سایت خود راضی نگه دارید. اصول سئو یا استراتژی سئو به دو دسته کلی زیر تقسیم می شود:

سئو داخلی (On-page SEO)

بخشی از رنک وب سایت شما توسط فاکتورهای سئو داخلی تعیین می شود. فاکتورهای سئو داخلی تمام مواردی هستند که داخل سایت شما وجود دارند و روی رنک شما تاثیر دارند. سئو داخلی به طور کلی شامل دو دسته مسائل فنی سایت و مسائل محتوایی سایت می شود.

فاکتورهای سئو فنی:

·        بهینه بودن سرعت سایت

·        قابل درک بودن سایت برای موتورهای جستجو (با استفاده از فایل robots.txt و متا تگ ها)

·        نداشتن لینک های شکسته

·        گیج نکردن ربات های موتورهای جستجو با محتوای تکراری

·        امن بودن (استفاده از HTTPS)

·        استفاده از Structured Data

·        تعریف سایت مپ

·        و غیره

فاکتورهای سئو محتوا:

·        تغییر و بهبود محتوای قدیمی

·        دسته بندی های مرتب و منظم

·        داشتن ساختار مناسب برای لینک های داخلی

·        تولید محتوای ارزشمند و کاربر پسند

·        و غیره

سئو خارجی (Off-page SEO)

علاوه بر تمامی فاکتورهای سئو داخلی و مواردی که داخل سایت شما هستند، فاکتورهای سئو خارجی نیز روی سئو سایت شما تاثیر دارند. به طور کلی، فاکتورهای سئو خارجی شامل تمامی مواردی می شوند که از خارج سایت شما روی رنک شما تاثیر می گذارند. لینک هایی که از سایر سایت ها دریافت می کنید، فعالیت شما در شبکه های اجتماعی و هر گونه فعالیت تبلیغاتی و بازاریابی دیگر خارج از وب سایت شما در دسته فاکتورهای سئو خارجی قرار می گیرند.

از آن جایی که بسیاری از فاکتورهای سئو خارجی به بازخورد دیگران بر می گردد، تاثیر گذاری روی آن ها ممکن است برای شما سخت باشد. در یک استراتژی سئو سایت، تعداد و کیفیت بک لینک های سایت جزو مهم ترین فاکتورها هستند و در سئو خارجی نیز بخش عمده را تشکیل می دهند. هرچه لینک هایی که دریافت می کنید با کیفیت تر، مرتبط تر و بیشتر باشند، رتبه سایت شما در گوگل بهتر می شود.

مسئله دیگری که جزو فاکتورهای خارجی سئو و بهینه سازی سایت محسوب می شود، میزان رقابت در حوزه کاری مدنظر شما است. هرچه رقابت در یک حوزه بیشتر باشد، رتبه خوب گرفتن در گوگل سخت تر خواهد بود. در نتیجه، میزان رقابت نیز یکی از فاکتورهایی است که روی رتبه سایت شما تاثیر خواهد داشت.

نتیجه گیری

بهترین استراتژی و بهترین نگاه به سئو سایت، دید کلی است. دید کلی به سئو یعنی هدف اصلی شما این است که وب سایت شما از تمامی جهات بهترین باشد. سعی نکنید گوگل را گول بزنید و در عوض از یک استراتژی سئو اصولی و بلند مدت استفاده کنید. اگر سایت شما با کیفیت باشد، گوگل خودش رنک خوب را دو دستی تقدیم شما می کند!

اگر مایلید کار سئو و بهینه سازی سایت خود را به یک شرکت حرفه ای سئو در مشهد بسپارید، می توانید همین حالا با کارشناسان تیم تاپ سئو ارتباط برقرار کنید. تاپ سئو با داشتن علم روز و تخصص بالا در زمینه سئو سایت ارائه دهنده خدمات سئو در مشهد و سایر شهر های ایران است که با سابقه ای درخشان می تواند کسب و کار شما را با کمک یک استراتژی اصولی سئو متحول کند.

برچسب ها : ,

فوتبال چیست؟!

یک ورزش تیمی و محبوب‌ترین بازی در سراسر جهان است که توسط دو تیم یازده نفره متشکل از بازیکنان فوتبال با یک توپ فوتبال بر روی چمن طبیعی یا مصنوعی با هدف گل‌زدن انجام می‌گیرد. یازده بازیکن هر تیم شامل چند مهاجم، هافبک، مدافع و یک دروازه‌بان می‌شوند که توسط سرمربی در زمین چیده می‌شوند و مانند یک سیستم عمل می‌کنند که سیستم فوتبال نامیده می‌شود. امروزه بیش از ۲۵۰ میلیون فوتبالیست در بیش از ۲۰۰ کشور وجود دارند.

قدمت فوتبال به چندین سدهٔ پیش از میلاد و به چین بازمی‌گردد که به تدریج در یونان و روم نیز رواج‌یافت. فوتبال مدرن امروزی نیز در سال ۱۸۶۶ در مدارس انگلستان شکل‌گرفت و به تدریج گسترهٔ پراکندگی آن همهٔ جهان را زیر پوشش خود قرارداد. با شکل‌گیری سازمان فیفا در سال ۱۹۰۴ و ایجاد رقابت جام جهانی فوتبال، این ورزش بسیار گسترده‌تر شد.

طول زمین فوتبال ۹۰ تا ۱۲۰ متر و عرض آن ۴۵ تا ۹۰ متر است. فوتبال در دونیمه ۲۰ تا ۴۵ دقیقه‌ای انجام می‌گیرد و در بازی‌های حذفی و رفت و برگشتی گاهی‌اوقات، وقت‌های اضافه و پنالتی نیز به آن افزوده می‌گردد. فوتبال ضوابطی دارد که قوانین فوتبال نامیده می‌شوند و نمی‌توان بر خلاف آن‌ها عمل‌کرد. سازمان فیفا علاوه بر فوتبال، نهاد رسمی ورزش‌های فوتسال و فوتبال ساحلی نیز می‌باشد و کنفدراسیون‌های قاره‌ای یوفا، اِی‌اِف‌سی، سی‌اِی‌اِف، کونکاکاف، کونمبول و اُاِف‌سی از زیرشاخه‌های فیفا هستند.

جام جهانی فوتبال از بزرگ‌ترین رویدادهای ورزشی جهان است که هر چهارسال یک‌بار در یکی از کشورهای جهان روی می‌دهد. علاوه بر این، مسابقات بین‌المللی دیگری مانند بازی‌های المپیک تابستانی، جام کنفدراسیون‌ها، جام باشگاه‌های جهان، جام ملت‌های اروپا و لیگ قهرمانان اروپا نیز رایج است. لیگ‌های متعددی ازجمله لا لیگا و لیگ برتر انگلستان در کشورهای مختلف به‌وجود آمده‌اند که نوعی مسابقات داخلی محسوب می‌شوند. فوتبال بانوان نیز از اواخر سدهٔ نوزدهم میلادی به راه‌افتاد. فیفا ادعا می‌کند که وظیفهٔ محافظت بازیکنان از زورافزایی را به‌خوبی انجام می‌دهد و فوتبال، از زورافزایی پاک است. در سال ۲۰۰۴، فیفا یک منشور اخلاقی برای اجرای بازی‌های جوانمردانه به‌تصویب رساند. اما در سال ۲۰۰۶، این منشور بازنگری‌شد و منجر به تشکیل نهاد قضایی سوم فیفا شد

slide 2 300x225 ورزش فوتبال چیست؟!

نام گذاری فوتبال
فوتبال در کشورهایی که آغازگر فوتبال بودند، نام‌های مختلف داشت. این ورزش در چین «تسو چو»، در ژاپن «کِمَری» و در یونان و امپراتوری روم «هارپاستوم» نامیده می‌شد. اصطلاح فوتبال (به انگلیسی: Football) را برای نخستین‌بار مردم بریتانیا ابداع‌کردند، اما مردم ایالات متحده آمریکا آن را ساکر (به انگلیسی: Soccer) می‌نامند. در بریتانیا این ورزش در رده‌های سنی بزرگسالان، تا مدتی با نام ساکر شناخته می‌شد. پس از مدتی، در ردهٔ سنی ۱۸ سال برای نخستین‌بار فوتبال نامیده‌شد و این اصطلاح به تدریج بر واژه ساکر تسلط پیدا کرد و در پایان به فوتبال تغییر نام یافت.

این ورزش در مناطقی از جمله فرانسه، آمریکای لاتین و اسپانیا با اصطلاح فوتبال نامیده می‌شود. آلمانی‌ها با اندکی تنوع آن را Fußball و fooseball می‌نامند. ریشهٔ واژهٔ فوتبال به اواخر سال ۱۸۰۰ میلادی و از هنگامی که این ورزش در مدارس انگلستان راه‌اندازی‌شد، باز می‌گردد.

واژه ها و اصطلاحات
مسابقهٔ فوتبال: به بازی که در آن بازی فوتبال انجام می‌گیرد، مسابقهٔ فوتبال می‌گویند

زمین فوتبال: به زمینی که بازی فوتبال در آن انجام می‌گیرد، زمین فوتبال می‌گویند که در شرایط استاندارد می‌بایست پوشیده از چمن طبیعی یا مصنوعی باشد و شامل مناطقی از جمله محوطه جریمه است. فوتبال بر روی زمین‌های خاکی کوچه‌ها و خیابان‌ها نیز انجام می‌گیرد و آن‌ها نیز زمین فوتبال به شمار می‌روند

تیم فوتبال: به مجموعه‌ای از بازیکنان فوتبال گفته می‌شود که در یک مسابقه با هم متحد و هم‌هدف هستند

Soccer Rules 300x198 ورزش فوتبال چیست؟!

مربی فوتبال: فردی که فوتبال نقش تربیت و سازماندهی بازیکنان تیم (از نظر جسمی و روحی) جهت کامیابی در مسابقات را بر عهده دارد. در فوتبال امروزی هر تیم چندین مربی دارد که وظایف به صورت تفکیک‌شده بین آن‌ها تقسیم می‌شود. سرگروه مربیان تیم، سرمربی نامیده می‌شود

سیستم فوتبال: سیستم یا آرایش تیمی، نشان‌دهنده طرز چیرمان بازیکنان یک تیم در زمین است. آرایش هر تیمی متناسب با رویکرد دفاعی یا تهاجمی آن تیم، توانایی بازیکنان و عوامل دیگر است

کاپیتان: کاپیتان یکی از بازیکنان است که وظیفه رهبری تیم در زمین بازی را بر عهده دارد و با بستن بازوبند به بازوی چپش، از دیگر بازیکنان متمایز می‌شود

دروازه‌بان: دروازه‌بان هر تیم وظیفه جلوگیری از ورود توپ به دروازه خودی را بر عهده دارد و لباس وی از سایر بازیکنان تیم متمایز است. وی تنها بازیکن تیم است که اجازه دارد توپ را (در محدوده مشخص) با دست لمس نماید

مدافع: به بازیکنی گفته می‌شود که محل جای‌گیری او در زمین خودی است و میان دروازه‌بان خودی و مهاجم حریف قرار می‌گیرد و وظیفهٔ اصلی وی مقابله با حمله تیم حریف است. مدافعان خود به انواع مدافع مرکزی، مدافع کناری، سوییپر، مدافع جلو و مدافع آزاد (لیبرو) دسته‌بندی می‌شوند

هافبک: به بازیکنی گفته می‌شود که معمولاً در میانهٔ زمین بازی می‌کند و به زیر مجموعه‌هایی از جمله هافبک هجومی، هافبک دفاعی، هافبک میانی و هافبک کناری تقسیم می‌شود. وظایف اصلی هافبک، رساندن توپ به مهاجمان برای گل‌زنی و کمک به مدافعان برای جلوگیری از گل‌خوردن است

مهاجم: به بازیکنی گفته می‌شود که در خط جلو بازی می‌کند و نزدیک‌ترین بازیکن هر تیم به دروازهٔ حریف است. وظیفه اصلی مهاجم گلزنی است. مهاجم زیر مجموعه‌های مختلفی مانند مهاجم نوک، مهاجم کنار و مهاجم کاذب دارد

بازیکن ذخیره: بازیکن فوتبالی است که بر روی نیمکت می‌نشیند و در مسابقات استاندارد، حداکثر ۳ بازیکن ذخیره می‌توانند جایگزین بازیکنان اصلی شوند

هت‌تریک: اگر یک بازیکن در یک مسابقه سه بار یا بیشتر گل‌زنی کند؛ می‌گویند او هت‌تریک کرده‌است

کلین شیت (دروازه بسته): هنگامی که یک تیم در یک مسابقه هیچ توپی وارد دروازه‌اش نشود؛ می‌گویند آن تیم (یا دروازه‌بان آن تیم) کلین شیت (دروازه بسته) انجام داده‌است

دیواره دفاعی: یک ردیف از بازیکنان فوتبال است که شانه به شانه یک‌دیگر می‌ایستند و تلاش می‌کنند جلوی شوت بازیکنان حریف به دروازه خودی را در زمان نواخت ضربه ایستگاهی مستقیم بگیرند. این ردیف انسانی می‌بایست حداقل ۱۰ یارد از توپ کاشته‌شده فاصله داشته باشد

آوانتاژ: قانونی است که به داور اجازه می‌دهد در مواردی که خطایی را روی بازیکنی تشخیص داده‌است، اگر تشخیص دهد که در جریان ماندن بازی به نفع بازیکن هدف خطا است، اعلام خطا نکند و بازی را ادامه دهد

Côte dIvoire Serbie et Monténégro coupe du monde 2006 86e minute penalty de Kalou ورزش فوتبال چیست؟!

تاریخچه ی اولین آغاز

فوتبال از آسیا ظهورکرد و در این قارهٔ کهن آغازگردید. شواهد تاریخی نشان می‌دهد که قدمت بازی فوتبال به سدهٔ دوم و سوم پیش از میلاد در چین بازمی‌گردد. پرچم‌دار این ورزش دودمان هان بودند که به توپی چرمی پرشده از پر و مو لگد می‌زدند. دور این توپ‌ها حدود ۴۰–۳۰ سانتی‌متر بوده‌است. این بازی چینی «تسو چو» نام‌داشت و امپراتوری هان در دوران زمامداری خود، این بازی را در سراسر چین گسترش‌داد. نوع دیگری از این ورزش حدود ۶۰۰–۵۰۰ سال بعد در ژاپن آغازگردید؛ اما هیچ مسابقهٔ رقابتی میان ژاپن و دودمان هان صورت‌نگرفت. در آن زمان، بازیکنان در دایره‌ای نسبتاً کوچک می‌ایستادند و توپ را از یک‌دیگر عبور می‌دادند. «کمری» نام ژاپنی این بازی بود و در مقایسه با فوتبال امروزی بسیار متفاوت بود. سپس فوتبال در یونان و به شکل ورزش هارپاستوم در روم نیز رواج‌پیداکرد. فوتبال در بازی‌های یونانیان و رومیان تغییرات عمده‌ای یافت؛ به‎طوری که دوتیم در یک میدان مستطیل‌شکل که خط میانی میدان نیز داشته‌است، بازی می‌کردند. مردمی که هارپاستوم بازی می‌کردند، اغلب مردم خشنی بودند، به توپ لگد می‌زدند تا آن را از خط دروازه عبور دهند یا به کس دیگری پاس بدهند که وی چنین عملی انجام دهد. تیم دیگر نیز قصد متوقف‌کردن روند تیم حریف و بازپس‌گیری توپ را به هر طریق ممکن انجام می‌داد! هیچ طول و عرض خاصی برای میدان بازی درنظر گرفته نمی‌شد؛ بازیکنان شماره‌ای نداشتند و کمبود قوانین احساس می‌شد.

مدرن‌ترین نسخهٔ فوتبال در سدهٔ دوازدهم میلادی از انگلستان سرچشمه گرفته‌است. این بازی در انگلستان بسیار محبوب‌شد؛ اما پادشاهان هنری دوم و هنری چهارم انگلستان فوتبال را ممنوع‌کردند. آن‌ها معتقد بودند که محبوبیت فوتبال به محبوبیت ورزش‌های سنتی انگلستان مانند شمشیربازی و تیراندازی با کمان لطمه می‌زند.

پیشینهٔ معاصر این بازی جهانی به بیش از ۱۰۰ سال پیش بازمی‌گردد؛ زمانی که این ورزش در انگلستان شکل‌گرفت و اتحادیه فوتبال انگلستان به‌وجودآمد و فوتبال به ورزشی رسمی تبدیل‌شد. فوتبال به سبک امروزی، در اوایل سال ۱۸۰۰ میلادی در هفت مدرسهٔ عمومی انگلستان آغازگردید. شش مدرسه تقریباً همان فوتبال به‌سبک قدیمی را اجرا می‌کردند؛ اما مدرسهٔ راگبی انگلستان که در سال ۱۵۶۷ تأسیس‌شده بود، نسخه‌ای متفاوت از فوتبال را ارائه‌داد. مدارس دیگر نیز قوانینی را ساخته و در پایان، بازی فوتبال مدرن را بنیان‌گذاری کردند. در این سال اندازه و وزن توپ‌ها نیز استاندارد شد. در نخستین بازی ۹۰ دقیقه‌ای فوتبال، دوتیم لندن و شفیلد در سال ۱۸۶۶ به‌رقابت با یک‌دیگر پرداختند.

250px Emperor Taizu play Cuju ورزش فوتبال چیست؟!

پس از آن انگلستان شروع به گسترش فوتبال کرد و آن را از مرز اروپا نیز گذراند. برای نخستین‌بار در سال ۱۸۶۷ فوتبال در آرژانتین، به عنوان یک کشور غیراروپایی راه‌یافت. ملوانان، بازرگانان و سربازان بریتانیایی به‌سرعت فوتبال را به‌نقاط مختلف جهان مانند ایتالیا، اتریش، آلمان، آرژانتین، اروگوئه و برزیل بردند. اگرچه در زمان‌های قدیم تنها مردان فوتبال بازی می‌کردند؛ اما در اواخر سده نوزدهم، بانوان هم به انجام فوتبال پرداختند. در طول جنگ جهانی اول که مردان در مشاغل خود بودند، بانوان فوتبال بازی می‌کردند. در حدود سال ۱۸۷۵، پادشاه ادوارد سوم انگلستان فوتبال را به‌دلیل خشونت، غیرقانونی دانست و اعلام‌کرد که اگر کسی فوتبال بازی‌کند، به زندان خواهدافتاد.

فوتبال برای نخستین‌بار به بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۰۰ پاریس، فرانسه راه‌یافت. در ابتدار قراربود که چهار بازی در این جام میان تیم ملی فوتبال فرانسه با سوئیس، بلژیک، آلمان و انگلستان صورت‌گیرد. اما آلمان و سوئیس به پاریس نیامدند. بازی‌ها کاملاً بدون برنامه بود و سرانجام، تیم ملی فوتبال انگلستان قهرمان جام شد.

فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) در تاریخ ۲۱ مه ۱۹۰۴ در پاریس، فرانسه بنیان‌گذاری‌شد. کامیابی‌های ورزش فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی سبب شد که مقامات فیفا به فکر تشکیل مسابقات جهانی بیافتند. ایدهٔ برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال را ژول ریمه، رئیس وقت فیفا ارائه‌داد و این سازمان در کنگره‌ای در ۲۸ مه ۱۹۲۸ در آمستردام با برگزاری مسابقات جام جهانی موافقت‌کرد. از همان آغاز، اروگوئه که قهرمان مسابقات فوتبال بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۲۴ و ۱۹۲۸ شده‌بود، پیشتاز جام جهانی شد و میزبانی جام جهانی فوتبال ۱۹۳۰ را برعهده‌گرفت و قهرمان این جام نیز شد.

باشگاه فوتبال شفیلد نخستین باشگاه فوتبال است و قدمتی ۱۵۲ ساله دارد و در سال ۱۸۵۷ در شهر شفیلد که در انقلاب صنعتی، عمده مرکز تولید فولاد بود، بنیان‌گذاری شد. لیگ قهرمانان اروپا یکی از معتبرترین جام‌های باشگاهی فوتبال است که قدمت آن به سال ۱۹۵۵ باز می‌گردد. باشگاه فوتبال رئال مادرید در پنج دورهٔ نخست این مسابقات به قهرمانی رسید. جام باشگاه‌های جهان یکی از معتبرترین مسابقات بین‌المللی فیفا است که در سال ۲۰۰۰ بنیان‌گذاری شد و در نخستین و واپسین دورهٔ (سال ۲۰۱۲) آن، باشگاه فوتبال کورینتیانس از برزیل به مقام قهرمانی رسیده‌است. امروزه ۲۰۷ کشور دارای تیم ملی فوتبال هستند.

قوانین اصلی بازی

فوتبال قواعدی دارد که قوانین فوتبال نامیده می‌شوند و بازی براساس آن‌ها انجام می‌گیرد. توپ فوتبال وسیله‌ای است که بازی با آن انجام می‌گیرد و دور آن ۷۱ سانتی‌متر است. در زمین فوتبال، دو تیم که هر کدام از یازده بازیکن (شامل مهاجم، هافبک، مدافع و یک دروازه‌بان) تشکیل شده، به رقابت با یک‌دیگر می‌پردازند و آرمان هر تیم وارد کردن توپ به دروازهٔ حریف یا اصطلاحاً گل زدن است. هر تیمی که در پایان بازی گل بیشتری به ثمر رسانده‌باشد، برندهٔ بازی است و تیم مقابل بازنده است؛ اگر هر دو تیم به تعداد مساوی گل به ثمر برسانند، با هم مساوی یا تساوی کرده‌اند. هرتیم یک کاپیتان دارد که تیم را رهبری می‌کند

football11 300x225 ورزش فوتبال چیست؟!

هیچ بازیکنی در زمین به جز دروازه‌بان حق دست‌زدن و زدن بازو به توپ را ندارد و پرتاب توپ توسط دروازه‌بان، یک نوع آغاز مجدد بازی است. بازیکنان معمولاً با پای خود توپ را در زمین جابه‌جا می‌کنند و گاهی اوقات از دیگر بخش‌های بدن (به‌ویژه سر) نیز برای جابه‌جا کردن توپ استفاده می‌کنند. بازیکنان تنها از دست‌ها و بازوهای خود نمی‌توانند استفاده‌کنند. همهٔ بازیکنان توپ را در هر جهت و در سراسر زمین جابه‌جا می‌کنند، اما نمی‌توان توپ را در موقعیت آفساید دریافت‌کرد. دروازه‌بان تلاش می‌کند که از ورود توپ به دروازهٔ خود جلوگیری‌کند.

بازیکنان با روش‌های کنترل توپ از جمله دریپلینگ (دریبل‌کردن)، پاس‌دادن توپ به هم‌تیمی، شوت‌زدن که معمولاً با عکس‌العمل دروازه‌بان روبه‌رو می‌شود، برای خود فرصت گل‌زنی ایجاد می‌کنند. بازیکنان برای جلوگیری از پیشروی فوتبالیست‌های رقیب، اعمالی چون بریدن پاس‌ها، تکل‌زدن و برخورد فیزیکی با بازیکنان تیم مقابل را انجام می‌دهند. فوتبال به‌طور کلی یک بازی روان است و تنها هنگامی که توپ از زمین بازی بیرون‌برود و یا داور خطای بازیکنی را گرفته‌باشد، متوقف می‌شود. پس از توقف، بازی مجدداً آغاز می‌گردد.

در سطح حرفه‌ای، معمولاً تعداد زیادی گل به‌ثمر می‌رسد. برای نمونه، در فصل ۶۴–۱۹۶۳ لیگ برتر انگلستان به طور متوسط در هر بازی ۳٫۴۰ گل به‌ثمر رسید. قوانین بازی برای دروازه‌بان با ۱۰ بازیکن دیگر متفاوت است و تاکنون، تعداد زیادی نقش‌های تخصصی در زمین ایجاد شده‌است. از دیدگاه کلی‌تر، این ۱۰ بازیکن شامل سه‌دسته می‌شوند: مهاجمان، هافبک‌ها، مدافعان. گاهی اوقات بازیکنان پست‌های خود را در زمین با یک‌دیگر عوض می‌کنند که دروازه‌بان قابلیت انجام این کار را ندارد. برای نمونه، مدافع مرکزی می‌تواند جای خود را با هافبک چپ و راست عوض‌کند. این ۱۰ بازیکن ممکن است در هر پستی به‌جز دروازه‌بانی قرارگیرند. سبک بازی پست‌ها با یک‌دیگر فرق‌دارد؛ مهاجمان بیشتر سبک بازی هجومی دارند و برخلاف آن‌ها، مدافعان کم‌تر در اندیشهٔ اجرای یک بازی هجومی و سرعت‌بخشیدن به بازی هستند. معمولاً هر بازیکن در پست تخصصی خود بازی می‌کند و کمتر در زمین جابه‌جا می‌شود و پست خود را در زمین تغییر می‌دهد. هرتیم دارای یک سیستم است و این سیستم و تاکتیک‌های تیم را معمولاً سرمربی شکل می‌دهد

یک بازی شامل دوتیم است که هرکدام ۱۱ بازیکن درون زمین دارند که یکی از آن‌ها دروازه‌بان است. اگر تعداد بازیکنان یک تیم درون زمین کم‌تر از ۷ نفر باشد، یا بیش از چهار بازیکن از یک تیم کارت قرمز بگیرند، بازی لغو می‌شود. در مسابقات رسمی، حداکثر سه بازیکن می‌توانند جایگزین سه بازیکن درون زمین بشوند. در همه مسابقات، باید نام بازیکن جایگزین به داور داده‌شود. هریک از بازیکنان در طول بازی می‌توانند جایگزین دروازه‌بان شوند. اگر بازیکنی بدون اجازه داور جایگزین بازیکنی دیگر شود، بازی توسط داور متوقف می‌شود. بنابراین تا هنگامی که بازی در جریان است، بازیکنی نمی‌تواند جایگزین بازیکن دیگر شود و باید بازی متوقف‌شود تا تعویض انجام‌گیرد.

طبق ابعاد میدان زمین که توسط هیئت بین‌المللی فوتبال نوشته شده‌است، طول زمین باید ۹۰ تا ۱۲۰ متر (۱۰۰ تا ۱۵۰ یارد) و عرض آن ۴۵ تا ۹۰ متر (۵۰ تا ۱۰۰ یارد) باشد. خط میانی زمین که به‌اندازه عرض زمین است، مناطق حمله و دفاع دوتیم را جدا می‌کند و شعاع دایره میانی میدان ۹٫۱۵ متر (۱۰ یارد) است. زمین از دو سمت به محوطه جریمه مستطیل‌شکل امتداد می‌یابد و این محوطه جریمه ۱۵٫۵ متر (۱۸ یارد) از خط دروازه فاصله‌دارد. محوطه کوچک مستطیل‌شکل درون محوطه جریمه که منطقهٔ گل‌زنی نامیده می‌شود، ۵٫۵ متر (۶ یارد) از خط دروازه فاصله‌دارد.

فاصلهٔ نقطهٔ پنالتی تا خط دروازه ۱۱ متر (۱۲ یارد) است. دور نقطهٔ کرنر یک‌چهارم دایره‌ای وجود دارد که شعاع آن ۱ متر (۱ یارد) است. فاصلهٔ میان دو تیرک دروازه ۷٫۳۲ متر (۸ یارد) و فاصلهٔ میان سر تا ته آن نیز ۲٫۴۴ متر (۲٫۷۵ یارد) است. طول محوطه جریمه ۴۰ متر (۴۴ یارد) است.

برچسب ها : ,

تاریخچه ورزش کشتی در ایران در دوران صفویه و زندیه، کشتی و ورزش باستانی و پهلوانی رونق بی‌سابقه‌ای در ایران یافت به طوری که در هر شهر صدها پهلوان بنام وجود داشته است. در دواران قاجاریه علاقه به این ورزش چنان زیاد شد که در دوران ناصرالدین‌ شاه برای اولین بار شخصی به نام صاحب الدوله مأمور توسعه کار ورزش کشتی شد و به زودی کشتی چنان رواج پیدا نمود که در تمامی روزهای تعطیل پهلوانان در میادین شهر به کشتی گرفتن می‌پرداختند.

مسابقات کشتی پهوانی برای انتخاب پهلوان پایتخت نیز از همین ایام آغاز شد و بعدها به صورت یک سنت جاری همه ساله درآمد. برای انتخاب پهلوان پایتخت رسم براین بودکه پهلوانان را در روز مشخصی مصادف با یک روز از عید یا یک روز تعطیل در میدانی جمع می‌کردند و کشتی گرفتن و اجرای مراسم را برپا می‌نمودند و سرآمد پهلوانان را به عنوان «پهلوان پایتخت» معرفی می‌نمودند.

آقا محمد صادق بلورفروش، ابراهیم یزدی معروف به یزدی بزرگ،‌پهلوان اکبر خراسانی، حسین یوزباشی، سیدحسن رزاز، سیداسماعیل کالسکه ساز و ... از کشتی‌گیران و پهلوانان معروف آن زمان بودند. از زمان رضا شاه زورخانه با فرهنگ جدید رونق بیشتری گرفت و در کنار زورخانه‌ها، باشگاهها و ورزشگاهها هم شکل گرفتند. با تأسیس اداره تربیت بدنی و اجباری شدن ورزش در مدارس و پادگان‌های نظامی، جوانان کشتی‌گیر از زورخانه‌ها روی به میدان‌های ورزش نهادند و با اصول جدید و تحت تعلیم پهلوانان و مربیان قدیم و جدید به تمرین پرداختند.

مسابقات کشتی تا سال ۱۳۱۸ به صورت پهلوانی با رسم و رسوم خاص ایرانی ادامه داشت، اما از این سال به بعد با مطرح شدن مقررات بین‌الملل، تغییر و تحولاتی در شیوه‌ کشتی گرفتن وطرز لباس پوشیدن کشتی‌ گیران پدیدار گشت. ورزش کشتی با شرایط و خصوصیات و قوانین خاص هر ناحیه و منطقه از کشور انجام می‌شد و قواعد و آداب و رسوم محلی هر منطقه در این رشته ورزشی تأثیر فراوانی داشته است. از مشهورترین کشتی‌های مناطق ایران می‌توان به کشتی‌های زیر اشاره کرد:

) کشتی لوچو: از ورزش های محبوب روستاهای مازندران است و چون جایزه کشتی‌گیران را بر نوک یک چوب در وسط میدان آویزان می‌کنند به آن لوچو گویند. جایزه؛ قواره پارچه، شال و ترمه و گاهی گاو یا گوسفند است که به همان چوب وسط میدان بسته می‌شود.

۲) کشتی با چوخه: این کشتی در سراسر خراسان به ویژه قوچان، فریمان و اسفراین، رواج دارد و در فضای آزاد به اجرا در می‌آید.

۳) کشتی گیله مردی: این کشتی چند صد سال است که در استان گیلان رواج دارد. در این کشتی هر جای بدن حریف با زمین تماس پیدا کند شکست خورده است. در این کشتی، علاوه بر کشتی گرفتن، ضربات با مشت نیز وجود دارد و کشتی گیران گیله مرد تنها یک شلوار تنگ استفاده می کنند و جایزه آن گاو، گوسفند، پارچه و... است و بعد از افتادن حریف، برنده به طرف تماشاچیان می‌رود و با پریدن به بالا از تماشاچیان طلب پاداش می کند.

۴) کشتی زوران پاتوله در کردستان

۵) کشتی لری در لرستان

) کشتی جنگ (یا زوران) در منطقه الیگودرز

۷) کشتی بغل به بغل در قزوین

۸) کشتی آشیرما در آذربایجان شرقی

۹) کشتی گرش در مناطق ترکمن نشین

۱۰) کشتی عربی در میان ایلات و عشایر خوزستان

۱۱) کشتی کمربندی در اصفهان

۱۲) کشتی لشکرکشی در یزد

۱۳) کشتی کج گردان در سیستان و بلوچستان به ویژه در روستاهای شهرستان زابل

۱۴) کشتی دسته بغل در استان فارس یه ویژه منطقه ارسنجان

همگی این کشتی های محلی زمینه‌ساز این ورزش است که در زندگی و سنت‌های ما ایرانیان به قدری ریشه دوانیده که تبدیل به یک ورزش ملی شده است. در سال ۱۳۱۷ حمید محمودپور که دارای تحصیلات عالی تربیت بدنی از دانشگاه ترکیه بود به تعلیم کشتی در ایران پرداخت. وی اولین تشک کشتی ازجنس اسفنج را در دانشسرای تربیت بدنی واقع در دروازه دولت تهران پهن نمود و فنون کشتی آزاد و فرنگی را آموزش داد.

در زمان‌های گذشته تشک کشتی وجود نداشته و به جز گود زورخانه، ‌کشتی روی زمین و خاک نرمی که روی آن می‌پاشیدند انجام می‌گرفت. محمودپور قبل از اینکه از تشک کشتی استفاده کند در ورزشگاه امجدیه روی چاله پرش ارتفاع برزنت می‌انداخت و فنون کشتی کلاسیک را آموزش می‌داد. در سال ۱۳۱۸ اولین دوره مسابقات کشتی آزاد قهرمانی کشور در ورزشگاه امجدیه تهران برگزار شد. نخستین باشگاه کشتی، باشگاه سلیمان خان پایین خیابان شاهپور سابق بود.

اولین تیم کشتی خارجی، ترکیه بود که در سال ۱۳۲۶ به ایران آمد. نخستین حضور بین المللی کشتی ایران در المپیک ۱۹۴۸ بود که مرحوم منصور رئیسی به مقام چهارم رسید. با آشنایی بیشتر کشتی‌گیران با فنون کشتی، افتخارات زیادی نصیب کشتی ایران شد و بسیاری از قهرمانان ایران بر سکوهای جهانی قرار گرفتند. عبدالله موحد، غلامرضا تختی، ابراهیم جوادی، امامعلی حبیبی، منصور مهدیزاده، محمد ابراهیم سیف‌پور، رسول خادم و.... از قهرمانان بنام جهان کشتی بودندکه افتخارات فراوانی در مسابقات المپیک و جهانی برای ورزش ایران به دست آوردند.

برچسب ها : ,

رشته ورزشی چوگان
چوگان از ورزشهای کهن ایرانی است که امروزه به ورزشی جهانی تبدیل شده است. این رشته به دلیل رواج در میان پادشاهان و بزرگان به بازی شاهان معروف است. نام چوگان از نام چوبی که در آن استفاده می‌شود برگرفته شده‌است.

این بازی در ابتدا عنوانی نظامی و جنگی داشت و سوارکاران ایرانی در آن استعداد اسب‌های جنگی خود را به نمایش می‌گذاشتند.
امروزه بیش از ۷۷ کشور مسابقات و برنامه‌های ویژهٔ چوگان برگزار می کنند. چوگان همچنین از جمله ورزش‌هایی است که از سال ۱۹۰۰ (میلادی) تا سال ۱۹۳۹ (میلادی) به عنوان یک ورزش درمسابقات جهانی المپیک بازی شده و هم اکنون نیز از سوی کمیته بین‌المللی المپیک به عنوان یکی از ورزش‌های جهانی شناخته شده است اما این ورزش در زادگاه خود ایران چندان مورد اقبال عمومی نیست.
تاریخچه
این بازی از حدود ۶۰۰ قبل از میلاد در ایران شکل گرفت و در دوره هخامنشیان بازی می‌شده است. چوگان به هنگام کشور گشایی داریوش اول در هند، در آن سرزمین رواج یافت. همچنین در دوره ساسانیان بخشی از فرهنگ بازی‌های این دوره بوده است.
رودکی اولین شاعری است که پس از اسلام از چوگان صحبت می‌کند و فردوسی نیز به کرات از آن نام می‌برد. فردوسی قصهٔ چوگان بازی سیاوش و افراسیاب را به نظم درمی‌آورد و در جای دیگری می‌گوید:
همه کودکان را به میدان فرست           برای دیدن گوی و چوگان فرست
سعدی، حافظ، ناصرخسرو و مولانا هم به چوگان اشاره کرده‌اند.
مغولان پس از حمله به ایران و در زمانی که با فرهنگ و هنر ایران آشنا می‌شوند چوگان بازی را نیز یاد گرفته و در سراسر امپراطوری وسیع خود رواج می‌دهند. می‌توان گفت که گرایش کشورهای شرق آسیا به چوگان به همین دلیل است. از این دوره به‌عنوان جدّی‌ترین برهه خروج چوگان از ایران یاد می‌شود.
چوگان در دوره صفویه به شکوفایی رسید.
اسناد تاریخی نشان داده اند که شاه عباس چوگان باز بوده است و حتی پیش از اینکه به اصفهان بیاید در قزوین که پایتخت ایران بوده چوگان بازی می‌کرده است. همچنین میدان نقش جهان اصفهان برای چوگان بازی بنا نهاده شده بود.

اروپاییان در زمان صفویان و در زمان استعمار خود در هند، با این بازی آشنا شدند و افسران انگلیسی نیز به طور حرفه‌ای چوگان را در باشگاه کلکته آموخته و با خود با انگلیس بردند. بعدها نیز ورزش‌هایی از قبیل گلف و هاکی پدید آوردند که دسته‌های استفاده شده در این بازی‌ها به همان چوب چوگان برمی‌گردد. در سال ۱۸۶۰ (میلادی) چوگان در انگلیس متداول می‌شود. سپس از این کشور بازی به آمریکای جنوبی می‌رود و به شدت رواج می‌یابد چنانکه اکنون چوگان در آمریکای جنوبی از همه جای دنیا بیشتر بازی می‌شود و طرفداران بسیاری نیز دارد.
این ورزش در ایران پس از صفویان کم کم رو به فراموشی رفت. البته در زمان پهلوی، در ارتباط با اروپاییان، چوگان دوباره مورد توجه قرار گرفت، ولی مانند گذشته رواج نیافت. امروزه سعی می‌شود توجه بیشتری به این ورزش نشان داده شود. همچنین اقداماتی برای تاُسیس زمین‌هایی سرپوشیده برای زنان انجام شده‌است.
چوگان بازی بی‌انگیزه‌ای نبوده است و کاملا یک بازی استراتژیک است که آمادگی سوار و اسب را با هم نیاز داشته است. سوار و اسب در بازی چوگان مشق رزم میکرده اند. اسب وقتی مقابل مانعی قرار می‌گیرد، فرار می‌کند اما اسب چوگان به سمت مانع رفته و خود را در شرایطی قرار می‌دهد که سوار، چوگان بزند. اسبی که خود با شرایط چوگان باز در میدان تطبیق می‌دهد براحتی در میدان جنگ نیز حضور می‌یابد.
مشخصه‌های زمین چوگان
طول و عرض زمین چوگان به ترتیب ۲۷۴ و ۱۴۵ متر است (البته در کشور ایالات متحده آمریکا و آرژانتین این ابعاد کمی از استاندارد رایج بزرگ‌تر می‌باشد). طول دروازه نیز ۷ متر می‌باشد.
مدت زمان مسابقه
یک بازی چوگان به ۶ دوره زمانی (چوکه) که هر کدام ۷ دقیقه می‌باشد تقسیم می‌شود. البته این استاندارد مربوط به کشور انگلستان می‌باشد ولی در آرژانتین و آمریکا این مدت زمانی به هشت قسمت تقسیم شده و بین هر چوکه استراحتی معادل۳ دقیقه و بین دو نیمه ۵ دقیقه در نظر گرفته می‌شود.
تعداد بازیکنان
در هر تیم چهار نفر بازی می‌کنند. نفر اول یک مهاجم است و کار او حمله و نیز کمک به مدافع است. نفر دوم نیز مهاجم است، ولی وظیفه او در دفاع مهم‌تر است. نفر سوم که معمولاً بهترین بازیکن تیم است، وظیفه دارد تا حرکات دفاعی را به ضد حمله تبدیل کند. نفر چهارم نیز مدافع است و وظیفه دارد توپ را از دروازه دور کند. از آن جایی که چوگان بازی‌ای با روند سریع است، امکان دارد بازی کنان یک تیم در قسمت‌های مختلفی از زمین قرار گیرند که مربوط به وظیفه بازیکن دیگر باشد. در این حالت باید وظایف آن بازیکن را انجام دهند تا به جای خود بازگردند.
هدف و قوانین بازی
هدف این بازی فرستادن توپ در دروازهٔ حریف می‌باشد. هنگامی که توپ از پشت دروازه خارج می‌شود، پرتاب توپ به تیم مورد حمله قرار گرفته تعلق می‌گیرد، مگر این که خود این تیم باعث خارج شدن آن شده باشد.

در این صورت به تیم مقابل یک پرتاب آزاد (از ۸۴ متری محل خروج) تعلق می‌گیرد. پس از هر گل، دو تیم زمین خود را تعویض می‌کنند و داور توپ را در مرکز زمین قرار می‌دهد. در صورتی که دو تیم برابر شوند، وقت اضافی به آن‌ها تعلق می‌گیرد و اولین تیمی که گل بزند برنده اعلام می‌شود. هنگامی که بازیکنی به سمت جهتی که توپ در آن پرتاب شده‌است می‌تازد، تقدم با اوست در صورتی که (و تنها در این صورت) که توپ در سمت راست او باشد. در این صورت هیچ بازکنی اجازه ندارد راه او را سد کند، مگر آن که در فاصلهٔ معقولی قرار گیرد که هیچ جای خطر نباشد.
خطاهای ورزش چوگان
قطع مسیر سوارکاری که در طول مسیر خود در حال زدن توپ است و با این کار، انداختن جان او در مخاطره.
ضربه زدن از جهت مخالف (از سمت چپ).
سوارکاری و یا زدن ضربه به شکلی که برای سایر سوارکارها خطرناک باشد.
انواع جریمه‌های بازی چوگان
احتساب یک گل برای تیم مقابل درصورت برخورد خطرناک و یا خطای عمد در نزدیکی دروازه.
زدن یک ضربه آزاد از فاصله ۲۷ متری در جهت مخالف دروازه، و قرار گرفتن مدافعین در پشت خط دروازه. مدافعین تنها زمانی اجازهٔ دخالت دارند که ضربه زده شود.
زدن یک ضربه آزاد از فاصله ۳۶ متری با همان شرایط.
 زدن یک ضربه آزاد از فاصله ۵۴ متری به طوری که هیچ مدافعی تا فاصله ۲۷ متری نقطه زدن توپ قرارداشته باشد.
زدن یک ضربه آزاد از وسط زمین (بدون وجود قانونی مانند آفساید و… مانند فوتبال).
زدن یک ضربه آزاد از محل وقوع خطا. در این شرایط هیچ مدافعی نباید تا فاصله ۲۷ متری از نقطه زدن ضربه قرار داشته باشد.
کورنر مانند فوتبال وجود ندارد ولی حرکتی مشابه به شکل زیر انجام می‌گیرد: یک ضربه آزاد از فاصله ۵۴ متری دروازه به این شرط که مدافعین در فاصله ۲۷ متری از زدن ضربه قرارداشته باشند.
داوری در چوگان
بازی چوگان توسط دو سر داور و یک داور قضاوت می‌شود. سرداوران برای اینکه در کم و کیف بازی قرار داشته باشند سوار بر اسب می‌باشند. در صورت توافق بین کاپیتان‌های دو تیم می‌توان قضاوت را به دو سرداور واگذار کرد ولی در صورت عدم توافق بین آن دو، تصمیم گیری حکم قطعی به عهده داور سوم است.
شروع مسابقه چوگان
در ابتدای شروع مسابقه، هر دو تیم در میانه زمین و پشت خط میانی صف آرایی کرده و چیدمان مخصوص به خود را می‌گیرند. سپس داور توپ را از فاصله ۶/۴ متری به میان آنها پرتاب می‌کند و بازی با تصاحب توپ از طرف یکی از دو تیم شروع می‌شود.
توقف بازی
توقف مسابقه چوگان در شرایط معمولی فقط در زمان پایان یک چوکه، جهت استراحت و تعویض اسب‌ها صورت می‌گیرد، ولی اگر در میان یک چوکه یکی از اتفاقات زیر رخ دهد داور می‌تواند دستور توقف بازی را صادر نماید:
زمین خوردن یکی از اسبها در حین مسابقه.
مصدوم شدن یک اسب بر اثر سانحه و یا اتفاقی غیر منتظره برای یکی از اسب‌ها (در صورت زمین خوردن سوار کار از اسب به طوری که اتفاق جدی برای سوارکار رخ نداده باشد، بازی همچنان ادامه خواهد داشت.).
نحوه ثبت امتیازات
زمانی یک امتیاز برای تیمی ثبت می‌شود که توپ از خط دروازه آشکارا بگذرد و داور صحت آن را تصدیق نماید. در صورتی که توپ به قسمت فوقانی دروازه برخورد کند ثبت امتیاز مشروط به تاُیید داور است.
اسب‌های چوگان
در ورزش چوگان معمولاً از اسبهای کوتاه قد استفاده می‌شود، بدین منظور پونی‌ها از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. در یک بازی معمولاً از یک اسب حداکثر در دو چوکه استفاده می‌شود، البته باید بین آن‌ها یک چوکه استراحت به اسب داده شود.
وسائل ضروری اسب در حین مسابقه چوگان
 بانداژ برای حفاظت چهار ساق اسب به منظور عدم برخورد ضربات توپ و یا چوب چوگان به ساق‌ها.
انتخاب افسار (دهنه، لگام) مناسب جهت کنترل هرچه بهتر اسب در حین مسابقه.
 وسائل ضروری سوارکار
-کلاه ایمنی مخصوص چوگان
- دستکش
- شلاق چوگان که اندازه آن تقریباً معادل ۱۰۶ سانتیمتر می‌باشد و علت آن نیز سهولت استفاده از آن حین مسابقه‌است.
-چکمه سوارکاری بدون بند
-زانوبند
اندازه چوب چوگان و توپ
چوب چوگان دارای طولی معادل ۱۲۹ سانتیمتر می‌باشد که انتهای آن به صورت استوانه‌ای است. معمولاً برای ساخت آن از چوب بامبو یا چوب‌های سبک و مقاومی همچون چوب درخت خرمالو استفاده می‌شود. قطر توپ حدود نیز ۲۵/۸ سانتیمتر است و در حدود ۱۴۱-۱۲۷ گرم وزن دارد، جنس توپ از چوب بید و یا بامبو می‌باشد. البته در بازی‌های تمرینی از نوع پلاستیکی و فومی آن هم استفاده می‌شود.

برچسب ها : ,

ايرانيان از ديرباز به ورزش‌هاى جنگى و ميدانى علاقهٔ مفرطى داشتند و يکى از اهداف عالى آنها از ورزش‌هاى پهلوانى و جنگي، آماده ساختن خود براى کشتى‌گيرى و نبرد تن به تن بوده است و داستان‌هائى چون در آويختن رستم با ديو سفيد، کشتى گرفتن رستم و سهراب، جنگ بيژن و هومان، جنگ تن‌به‌تن بهرام چوبينه با کوت سردار رومى و نيز داستان‌ها و جنگل‌هائى که در دارابنامه، سمک‌عيار، حسين کرد و ديگر داستان‌هاى عاميانه آمده، همه دلالت بر مقام محلم و اهميت فوق‌العادهٔ کسوت پهلوانى نزد ايرانيان دارد.

• تیر و کمان
• چوگان
• سوارکاری
• کشتی
• ورزش زورخانه‌ای

قدمت ورزش زورخانه‌اى يا باستانى بنا بر شواهد تاريخي، تقريباً به اوايل قرن هفتم هجرى مى‌رسد. مى‌گويند نخستين کسى که طرح زورخانه را ريخت پورياى ولى بود. زورخانه‌ها بيشتر در کوچه پس‌کوچه‌هاى شهر ساخته شده است. که بام آن گنبد‌شکل و کف آن گودتر از کوچه است. در آن کوتاه و يک لتى است و هر که بخواهد داخل بشود بايد خم شود

  چوگان اصل ورزش چوگان از ايران است. اين بازى چنان با فرهنگ و تاريخ و ادبيات ايرانيان در آميخته که به شعرها، مثل‌ها، نقوش قالى‌ها، حجارى‌ها و نگارگرى نيز راه يافته است.

برچسب ها : ,

 علامت گذاری صفحه شطرنج
براي شناسايي علامت‌گذاري صفحه شطرنج شكل (1) را در نظر مي‌گيريم.



اين شكل معرف يك صفحه شطرنج است و چنانچه ديده مي‌شود از يك مربع 64 خانه سفيد و سياه تشكيل شده است و روي هر خانه نامي را كه معرف آن خانه است نوشته‌اند.

هر خط قائم كه ستون ناميده مي‌شود هميشه با يك حرف معرفي مي‌گردد و هر خط افقي كه عرض نام دارد هميشه داراي يك عدد خواهد بود. حرفها از چپ براست و اعداد از پايين به بالا ادامه يافته‌اند.

براي نوشتن يك حركت ابتدا علامت اختصاري مهره‌اي كه بازي خواهد شد (مگر در مورد پياده كه از نوشتن علامت اختصاري آن صرفنظر مي‌گردد) سپس خانه عزيمت و در آخر خانه مقصد نوشته مي‌شود.



وضعيت ابتداي بازي


(2)


شكل (2) را فرض مي‌كنيم.







اين شكل يك صفحه شطرنج را با وضعيت اجباري مهره‌ها در ابتداي بازي نشان مي‌دهد. مهره‌هاي سفيد در پايين شكل روي عرض‌هاي يكم و دوم مستقر مي‌شوند و مهره‌هاي سياه روي عرض‌هاي هفتم و هشتم (در بالا) قرار مي‌گيرند. صفحه شطرنج بايد طوري گذاشته شود كه نسبت به هر يك از دو رقيب (شطرنج بازها) خانه مربع سفيد در طرف راست باشد (h1 براي سفيد و a8 براي سياه)

هر يك از دو طرف داراي 16 مهره مشابه يكديگر مي‌باشند:

(3)


يك شاه ، يك وزير ، دو فيل ، دو اسب ، دو رخ و هشت پياده.

شكل (3) تصوير واقعي يك صفحه شطرنج و مهره‌ها را قبل از آغاز بازي نشان مي‌دهد.

مقابل شاه سفيد شاه سياه واقع مي‌شود ، مقابل وزير سفيد وزير سياه قرار دارد ، مقابل هر يك از فيل‌هاي سفيد يك فيل سياه مستقر مي‌گردد ، مقابل هر اسب سفيد يك اسب سياه موضع مي‌گيرد و بالاخره در مقابل هر رخ سفيد يك رخ سياه در سنگر مي‌نشيند. ضمناً مشاهده مي‌شود كه وزيرها در خانه‌هاي هم رنگ خود مستقر مي‌گردند : يعني وزير سفيد در خانه سفيد و وزير سياه در خانه سياه.

وضع ابتدايي مهره‌ها كه در شكل پيش نمايش داده شده براي هميشه ثابت و لايتغير مي‌باشد.

در اينجا نيز چند اصطلاح ديگر راجع به علامت گذاري عرصه شطرنج يادآوري مي‌كنيم :

1- هر يك از 32 عنصر بازي شطرنج را مهره مي‌گويند.

2- بجز 16 پياده هر يك از 16 مهره ديگر را سوار مي‌نامند.

3- وزير و رخ سوارهاي بزرگ نام دارند.

4- فيل و اسب به سوارهاي كوچك موسومند.

5- هر سواري كه به شاه يا وزير نزديك باشد به نام آن خوانده مي‌شود مثلاً فيل وزير يا فيل شاه.

6- هر پياده نام سواري را كه در ابتداي بازي در جلو آن قرار گرفته است به خود مي‌گيرد.

بدين ترتيب :

پياده‌هاي a و h پياده رخ ناميده مي‌شوند.

پياده‌هاي b و g پياده اسب ناميده مي‌شوند.

پياده‌هاي c و f پياده فيل ناميده مي‌شوند.

پياده‌هاي d پياده وزير ناميده مي‌شود.

پياده‌هاي e پياده شاه ناميده مي‌شود.



حركت مهره‌ها



در بازي شطرنج شش نوع مهره وجود دارد و هر مهره داراي حركت مخصوصي است ، بنابراين براي سهولت درك مطلب حركت خر يك را جداگانه بررسي مي‌نماييم. براي اين منظور هر يك از مهره‌ها را در يك شكل مشخص قرار مي‌دهيمعلامت (+) يا (0) در كليه خانه‌هايي كه آن مهره مي‌تواند حركت كند مي‌گذاريم و در زير شكل مربوطه تعريف حركت مهره نام برده را ثبت مي‌كنيم.

(4)

حركت شاه

(4 الف)



شاه مي‌تواند به كليه خانه‌هاي همجوار خود عزيمت كند.

در شكل (4) و (4 الف) خانه‌هاي مسير حركت شاه علامتگذاري شده است.



(5)


حركت فيل

فيل بر روي قطرها هر اندازه كه بتواند بصورت مورب حركت مي‌كند.

(5الف)






در شكل‌هاي (5) و (5الف) خانه‌هاي مسير حركت فيلها علامت‌گذاري شده است.



(6)


حركت رخ



(6الف)




رخ بر روي عرض‌ها و ستون‌ها هرقدر كه بتواند حركت مي‌كند

برچسب ها : ,

شنا از هیجان انگیزترین ورزش های دنیا ست

اکثر مردم اگر گرایشی به فوتبال یا بسکتبال نداشته باشند، برای ورزش کردن به سمت دستگاه های پیاده روی می روند.

از آنجا که این دستگاه ها معمولا در هر باشگاه ورزشی وجود دارد، برای آنها که می خواهند ورزش کنند راحت ترین راه به نظر میآید.

اما اگر یک سری به استخر محلتان بزنید، در آنجا با ورزشی کاملا متفاوت با سایر ورزش ها آشنا خواهید شد.

حتما تا به حال شنیده اید که شنا ورزشی بسیار عالی است اما وقت برای یادگیری آن نگذاشته اید.

در اینجا ما اطلاعات لازم اولیه در رابطه با این ورزش را در اختیارتان می گذاریم.

انواع شنا:

1.     شنای آزاد

2.     کرال سینه

3.     پروانه 

4.     کرال پشت

پروانه سخت ترین شنا می باشد.

شنای آزاد :

که کرال جلو یا کرال استرالیایی هم نامیده می شود، کاملا از اسمش پیداست.

در این حرکت هیچ محدودیتی برای چگونگی حرکت دست و پا وجود ندارد.

شما فقط باید بتوانید نیمی از بدن را بالای آب نگاه دارید (به استثنای ۱۵ متر اول و بعد از هر دور).

این حرکت احتمالا بهترین حرکت برای آنهاست که تازه شروع کرده اند.

در این حالت برای ۱۵۰ تا ۱۸۰ پوند مایل حدودا ۵۰۰ تا ۷۰۰ کالری در ساعت می سوزاند.

کرال سینه :

از طرف دیگر، حرکاتی کاملا تعریف شده و مشخص دارد.

شانه ها باید با آب در یک خط قرار بگیرند، و حرکات دست ها و پاها باید با هم انجام شود و یک عمل را انجام دهند.

دست ها از سینه دور شده و به دور بدن می گردد و بعد دوباره به جای اولیه باز می گردد.

اگر با این حرکت یک ساعت شنا کنید، حدود ۷۵۰ کالری خواهید سوزاند.

در طی حرکت پروانه دو دست از عقب به سمت هم حرکت می کنند،

از بالای آب رد شده و به جلوی سر رسیده و بعد دوباره به زیر آب می روند.

در این حرکت پاها حرکت دلفینی انجام می دهند.

در این حرکت ماهیچه های شانه کاملا درگیر می شوند و حرکتی کاملا دشوار است.

به همین دلیل پیشنهاد می شود کسانی که در شنا تجربه دارند سراغ یادگیری این حرکت بروند.

از آنجا که دشوارترین حرکت شنا به حساب می آید، بیشترین انرژی را می گیرد و شما حدودا ۸۰۰ کالری در ساعت خواهید سوزاند.

حرکت کرال پشت:

در حالتی انجام می شود که پشت شما روی آب قرار دارد.

دست ها و پاها را می توان به همان شیوه شنای آزاد حرکت داد و حداقل ۵۰۰ کالری در ساعت خواهید سوزاند.

در این حرکت باید از موقعیت بدنتان داخل استخر مطلع شوید چون وقتی از پشت خوابیده اید نمی توانید جلوی خود را ببینید.

فرض کنید که قادربه انجام کلیه این حرکات هستید،در این حالت حرکت پروانه بهترین حرکت برای شما خواهد بود .

اگر قصد کاهش وزن داشته باشید، این حرکت عضله سازی نیز می کند.

به این دلیل که شما بیشترین حجم کالری را در یک ساعت خواهید سوزاند و این کمک می کند که وزن بدن کاهش یابد.

اما اگر هدف شما از این ورزش عضله سازی است، باید این ورزش را تا آخرین درجه شدت انجام دهید، اما در زمانی کوتاه تر.

در این حالت شما کالری های زیادی نخواهید سوزاند، اما به ساختن ماهیچه کمک خواهید کرد.

نکات مهم در  شنا :

از آنجا که این ورزش در آب انجام می شود، نکات و توجهاتی را باید مد نظر قرار دهید.

یکی از مهمترین جنبه های شنا کردن این است که بتوانید تنفس تان را منظم کنید.

چون سرتان فقط زمانهایی مشخص به روی آب می آید، باید تنفس تان را با هر حرکت تنظیم کنید.

حتی برای بعضی افراد الزامی است که این کار را قبل از شروع ورزش کمی تمرین کنند.

اگر نتوانید ریتم تنفس تان را تنظیم کنید، بسیار برایتان ایجاد مشکل خواهد شد و دیگر نمی توانید فواید چندانی از این ورزش ببرید،

چون در این ورزش تنفس و ماهیچه ها با هم کار می کنند.

همچنین بهتر است قبل از انجام این حرکات برای یک دور کامل، خوب به آن حرکت مسلط شوید.

اگر این حرکات را درست انجام ندهید، خیلی زود خسته خواهید شد.

اگر حرکات بدنتان با یک نظم هماهنگ انجام شوند، شما قادر خواهید بود که خود را روی ضربان قلبتان متمرکز کرده و بنابراین شدت ورزش را بالاتر ببرید.

فواید شنا کردن

دلایل بسیاری وجود دارد که شما را به سمت استخر بکشاند.

اول اینکه این ورزشی است که برای قلب بسیار مفید است.

اگر شدت حرکاتتان زیاد باشد کاملا می توانید آنرا با دویدن در یک تراز تصور کنید.

اما از آنجا که در این حرکات هم قسمت های بالایی و هم قسمت های پایینی بدنتان در آب حرکت می کنند، می توان گفت که ماهیچه ها حتی بیشتر از دویدن کار می کنند و شما کالری بیشتری خواهید سوزاند.

به علاوه این ورزش قدرت بدنی شما را هم بالا خواهد برد.

ممکن است فردای اولین روز شنا گردنتان کمی در بدنتان احساس کوفتگی کنید.

به این دلیل که از ماهیچه هایتان طوری کار کشیده اید که تا به حال کار نکشیده اید

به همین دلیل باعث قوی تر کردن شانه ها و همین طور ماهیچه های پشت تان می شود.

در آخر، افراد بسیاری شنا را یکی از ورزش هایی تلقی می کنند که استرس و فشارهای عصبی را پایین می آورد.

به همین دلیل با شنا کردن نه تنها فواید جسمی عایدتان می شود، بلکه فواید روحی نیز می برید.

تجهیزات شنا

مسئله دیگر در رابطه با شنا این است که ورزشی کاملا کم خرج است و اسباب و لوازم آن تقریبا دیر از بین می رود.

برای این ورزش شما به یک دست مایو احتیاج خواهید داشت.

ممکن است بخواهید یک عینک شنا هم خریداری کنید تا بتوانید زیر آب را به خوبی ببینید

اگر آب رفتن توی گوشهایتان اذیت تان می کند، باید یک گوش گیر هم داشته باشید.

برای آنها که می خواهند سرعت شنا کردنشان بالاتر رود، کلاه شنا کمک زیادی خواهد کرد

برچسب ها : ,

همیشه سخت ترین مرحله در لاغر شدن آب کردن شکم و پهلو است در هر لباسی که می پوشیم ظاهر لباس را بهم می زند و تناسب اندام را به هم می ریزد وقتی هم که صحبت از لاغری شکم می شود، مردم تصور می کنند فقط شامل همان جلوی شکمشان می شود. در صورتی که عضلات شکم تعداد زیادی عضله ی بهم متصل است که تا بالای کمر، پایین باسن و جلوی ران ها ادامه دارد. در این مقاله قصد داریم 24 نوع ورزش شکم، از آسان تا بسیار سخت را به شما آموزش دهیم تا بتوانید با چربی های شکم و پهلو خداحافظی کنید.

ورزش شکم ؛ از عضلات اصلی خود بیشتر کار بکشید زمانی که از عضلات اصلی خود کار بیشتری بکشید، می توانید سریع تر خوش اندام شوید. حالا این ورزش هر چیزی می تواند باشد: پیلاتس، یوگا و انواع ورزش هایی که روی عضلات اصلی متمرکز هستند. نکاتی برای استفاده ی بیشتر از عضلات اصلی هنگام ورزش : • هر زمانی که به خود پیچ و تاب می دهید، کمرتان را بچرخانید و سعی کنید این حرکات را از پایین دنده ها شروع کنید. در این حالت، باسن را ثابت نگه دارید. • عضلات خود را منقبض کنید، در هر حرکت باید احساس انقباض بیشتری کنید. این نوع حرکت را می توانید روی عضلات باسن یا شکم انجام دهید. • برای اینکه عضلات شکم خود را قوی کنید و از عضلات پایین کمر محافظت کنید با هر دم، یک بازدم عمیق انجام دهید.

ورزش شکم ؛ نوع جدید کرانچ طوری روی زمین بنشینید که ران ها و بالا تنه تان شکل V تشکیل دهند. پاها را ضربدری روی هم قرار دهید و بالا بیاورید. یک توپ طبی کوچک ( یا دمبل سبک ) را بین دستان خود نگه دارید. توپ را به همه جای بدن خود ببرید، از چپ به راست و عقب و در این حال شکل V بدن را حفظ کنید. این حرکت را در 3 ست و در هر ست 15 مرتبه برای 3 تا 4 روز در هفته انجام دهید.

ورزش شکم ؛ حرکت پل معکوس با این حرکت که همه جا می توانید آن را انجام دهید، کمرتان را کوچک کنید. به پشت دراز بکشید و زانوی چپ خود را خم کنید. کف پای چپ را صاف روی زمین قرار دهید و پای راست را به طرف سقف بالا ببرید. دست چپ را صاف کنید و به طرف بالا بیاورید و دست راست را پایین و در کنار خود قرار دهید.بدون حرکت دادن باسن یا شانه، پایی که بالا است را به سمت راست و دستی که بالا است را به سمت چپ باز کنید. حالا روی عضلات شکم خود تمرکز کنید و دست و پای خود را سرجای قبلی برگردانید. این حرکت را 10-12 بار انجام دهید. سپس جهت ها را عوض کنید و دوباره آن را انجام دهید.

ورزش شکم ؛ رساندن پا به پایین شکم این ورزش، عضلات شکم ( شش تکه ) را هدف قرار می دهد. به پشت روی زمین دراز بکشید و زانوها را به حالت 90 درجه بالا بیاورید. دست ها را پشت سر قرار دهید و شکم را منقبض کنید. زانو باید دقیقا بالای باسن قرار بگیرد. شانه ها را بلند کنید و بالا بیاورید. نفس خود را برای 3 تا 5 ثانیه نگه دارید، سپس آن را بیرون دهید و پاها را به زاویه 45 درجه ببرید. این حالت را 3 تا 45 ثانیه نگه دارید و شکم خود را فشرده کنید. دو ست و در هر ست 10-15 مرتبه این کار را انجام دهید.

ورزش شکم ؛ یک حرکت پیلاتس برای شکم به پشت بخوابید، زانوها را به حالت 90 درجه نگه دارید و پا را بالا بیاورید. در حالی که شکم را منقبض می کنید، نفس خود را حبس کنید و دست ها را بالا و به پشت سر ببرید. نفس خود را رها کنید و دستانتان را به طرف جلو بیاورید. پاهای خود را صاف کنید، طوری که بدنتان شکل V به خود بگیرد. اگر نیاز بود، دست ها را برای حفظ حالت بدن روی زمین قرار دهید.به آرامی به پایین برگردید، زانوها را خم کنید و دست ها را پشت سر قرار دهید. 15 مرتبه این حرکت را تکرار کنید.

ورزش شکم ؛ لگد به عقب یک حرکت بسیار خسته کننده که در حال تاثیر گذاشتن بر روی عضلات اصلی، کالری زیادی می سوزاند. چهار دست و پا زانو بزنید تا انگشتان پا به طرف پایین جمع شوند و کمر را خنثی نگه دارید. شکم خود را در حالی که منقبض کردید به طرف ستون فقرات خود بکشید و در همین حال، زانوها را حدود دو اینچ از زمین بالاتر قرار دهید. عضلات شکم را درگیر نگه دارید و زانوی سمت راست را نزدیک بینی بیاورید ( مانند تصویر ). سپس با پای سمت راست به طرف عقب لگد بزنید و باسن خود را منقبض کنید. در حالی که عضلات شکم را منقبض نگه می دارید، لگن را برای محافظت از پشت، روبروی زمین قرار دهید. 8 بار این حرکت را تکرار کنید، سپس جای پاها را عوض کنید و دوباره 8 بار انجام دهید.

ورزش شکم ؛ کرانچ پای پیش رفته به پشت بخوابید و زانوهایتان را خم کنید و یک دمبل سبک را میان دو پای خود نگه دارید. کف دو دست را روی زمین و زیر نشیمنگاه خود قرار دهید. عضلات پایین شکم خود را منقبض کنید و از آنها برای قرار دادن زانو در مقابل سینه و در حالی که باسن، سر و شانه ها را به آرامی بلند می کنید استفاده کنید. سپس به حالت اول برگردید، این یک مرتبه حساب می شود. این کار را 15 تا 30 مرتبه و 3-4 بار در هفته انجام دهید. تقریبا بعد از 4 هفته نتیجه را خواهید دید.

ورزش شکم ؛ حرکت شکم آنا کابان به پشت بخوابید و زانوها را به طرف سینه خم کنید. یک دمبل سبک را با دو دست نگه دارید. پای چپ خود را به حالت 45 درجه برسانید و زانوی سمت راست را خم نگه دارید. سر و شانه های خود را بلند کنید و دمبل را به طرف بیرون زانوی سمت راست ببرید. با فشار، حرکت کرانچ را مانند تصویر انجام دهید. پای چپ را مقابل پای راست بیاورید و وزنه را به طرف سقف بالا ببرید. سر و شانه را بالاتر از زمین نگه دارید. حالا مرحله ی دوم را دوباره تکرار کنید اما این بار پای راست را بالا ببرید و پای چپ را خم نگه دارید. 8 مرتبه این حرکت را انجام دهید،4 بار در هفته کافیست. تقریبا بعد از 3 هفته تغییر را خواهید دید.

ورزش شکم ؛ کرانچ اریب زانوی محرک به پشت، روی یک توپ طبی دراز بکشید و دو ران پای خود را با فاصله از یکدیگر قرار دهید. زانوها را به زاویه ی 90 درجه خم کنید. دست راست خود را پشت سر قرار دهید و انگشتان دست چپ را روی زمین بگذارید تا تعادلتان را حفظ کنید. عضلات اصلی را محکم و پای چپ خود را از روی زمین بلند کنید. شانه ی راست و قفسه ی سینه را به سمت زانوی چپ خود بچرخانید و همزمان با این حرکت، پای راست خود را بکشید و صاف کنید ( پای خود را روی زمین نگه دارید ) . به حالت شروع بازگردید ( پای چپ بلند شده و پای راست خم باشد ). 15 مرتبه این حرکت را انجام دهید، سپس جای پاها را عوض کرده و آن را تکرار کنید.

ورزش شکم ؛ حالت ترازو این حرکت مفید نه تنها به تقویت عضلات اصلی بدن کمک می کند، بلکه بازوها و لگن را نیز تحت تاثیر قرار می دهد و به همین دلیل، یکی از حرکات بسیار کار آمد است. روی یک سطح راحت بنشینید و پاها را ضربدری روی هم قرار دهید. دست ها را در کنار باسن قرار دهید ( کف دستها روی زمین باشد ) و کف باسن را منقبض کنید. دست ها را به سمت زمین فشار دهید و کل بدن را با کمک آنها از روی زمین بلند کنید. به اندازه ی 3 بار نفس کشیدن، حالت خود را حفظ کنید، سپس دوباره روی زمین برگردید. این حرکت بسیار چالش برانگیز است، پس اگر نتوانستید کل بدن را از زمین بکنید پاهای خود را روی زمین نگه دارید و تنها باسن را از زمین بلند کنید. 3 مرتبه این حرکت را انجام دهید.

ورزش شکم ؛ حالت قایق بنشینید و پاهای خود را روی زمین بگذارید. زانوها را خم کنید و دست ها را زیر آنها قرار دهید. قفسه ی سینه را بالا بکشید و شانه ها را عقب بدهید. عضلات شکم خود را درگیر کنید و پاها را بالا بکشید تا به موازات کف زمین درآیند ( زانوها باید همچنان خم باشند )، تعادل خود را باید با استخوان های نشیمنگاه حفظ کنید. اگر تا به اینجای کار احساس بدی نداشتید و راحت بود، می توانید وارد مرحله ی بعد شوید. پاهای خود را بیشتر بکشید ( اگر در پشت خود احساس ناراحتی کردید، حرکت را متوقف کنید ) و دست ها را به طرف جلو بکشید. این حالت را به اندازه 5-15 نفس کشیدن نگه دارید و سپس رها کنید. حرکت را 5 مرتبه تکرار کنید.

ورزش شکم ؛ کرانچ کراس پای مورب به پشت دراز بکشید و پاهای خود را به حالت کشیده روی زمین قرار دهید. نیم تنه را ثابت نگه دارید، باسن را کمی بلند کنید و مقداری به سمت راست ببرید. دوباره پایین بروید و پاها را بکشید. پای چپ را خم کنید و روی پای راست قرار دهید. کف پای چپ را در نزدیکی خارج زانوی راست و روی زمین قرار دهید. به حالت کرانچ ( مانند تصویر ) بالا بیایید و دوباره برگردید. 50 مرتبه این حرکت را انجام دهید، سپس جای پاها را عوض و دوباره تکرار کنید.

امتیاز : 4 | نظر شما : 1 2 3 4 5 6
نوشته شده در يکشنبه 27 مرداد 1398ساعت 17:00 توسط گلی | تعداد بازدید : 45 | لينك ثابت |

دوچرخه‌سواری، استفاده از دوچرخه برای حمل و نقل، تفریح، تمرینات ورزشی یا ورزش بطور مستقل است. افرادی که دوچرخه‌سواری می‌کنند را «دوچرخه‌سوار» یا «دوچرخه‌ران» می‌گویند.

دوچرخه در قرن ۱۹ معرفی شد و در حال حاضر حدود یک میلیارد عدد از آن در سراسر جهان وجود دارد.آن‌ها ابزار اصلی حمل و نقل در بسیاری از نقاط جهان نیز می‌باشند.

دوچرخه‌سواری به‌طور وسیعی به عنوان یک نوع بسیار مؤثر و کارآمد از حمل و نقل در فاصله‌های کوتاه و متوسط در نظر گرفته شده‌است.

دوچرخه‌ها در مقایسه با وسایل نقلیه موتوری دارای مزایای متعددی هستند، از جمله ورزش بدنی مداوم در دوچرخه‌سواری، پارک آسان‌تر، افزایش قدرت مانور، و دسترسی به جاده‌ها، مسیر دوچرخه‌سواری و مسیرهای پیاده‌روی روستایی است. دوچرخه‌سواری کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی S، آلودگی هوا یا صوتی کمتر، و کاهش بسیار بار ترافیکی را سبب می‌شود. این امر منجر به هزینه‌های مالی کمتر به کاربر و همچنین به جامعه در اشل بزرگ می‌شود (آسیب ناچیز به جاده‌ها، فضای کمتر مورد نیاز برای جاده). با نصب قفسه دوچرخه در جلوی اتوبوس، سازمان‌های حمل و نقل به‌طور قابل توجهی می‌توانند پوشش مناطق خدمت خود را افزایش دهند.

در میان معایب دوچرخه‌سواری ایجاب و التزام دوچرخه (به استثنای سه چرخه یا چهار چرخه) به مواردی چون، حفظ تعادل آن توسط دوچرخه‌ران به منظور راست ماندن، حفاظت کم در برابر تصادفات در مقایسه با وسایل نقلیه موتوری،زمان سفر طولانی (به جز در مناطق پرجمعیت)، آسیب‌پذیری در شرایط آب و هوایی، مشکل در حمل و نقل مسافر وجود دارد، و این واقعیت که یک سطح اولیه تناسب اندام برای دوچرخه‌سواری در مسافت‌های متوسط و طولانی مورد نیاز است.

در بسیاری از کشورها، ابزاری که بیشتر در حمل و نقل جاده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد دوچرخه است. این عمل با تنظیم چهارچوب‌های مهندسی چون حفاظت از دوچرخه‌ران در برابر سراسیمگی‌های ناشی از جاده و سهولت فرمانپذیری در سرعت‌های پایین انجام پذیرفته‌است. ابزار دوچرخه تمایل به تجهیز با لوازم جانبی مانند گلگیر، صندوق بار و چراغ دارد، و به صورت روزانه کاربرد آن‌ها گسترش می‌یابد. از زمانی‌که دوچرخه به عنوان یک وسیله حمل و نقل تأثیر آفرین شد، شرکت‌های مختلف، روش‌هایی را برای حمل هر چیزی، از خرید هفتگی گرفته تا کودکان در دوچرخه ایجاد کردند. برخی کشورها، تکیه بالایی بر دوچرخه کردند و فرهنگ خود را دربارهٔ دوچرخه به عنوان یک شکل اصلی حمل و نقل آن توسعه دادند. در اروپا، دانمارک و هلند بیشترین سرانه دوچرخه دارند و اغلب از دوچرخه برای حمل و نقل روزمره خود استفاده می‌کنند.

دوچرخه‌های جاده‌ای تمایل دارند که شکل عمودی تر و فاصلهٔ دو محور کوتاه تری داشته باشند، که باعث قابلیت سیاری بیشتر ولی راندن سخت‌تر در سرعت آهسته می‌شود. در طراحی، جفت شدن با فرمان پایین یا آویخته، نیاز بیشتر دوچرخه ران را به خم شدن به جلو، استفاده از عضلات قوی تر (به ویژه گلوتئوس ماکسیموس) و کاهش مقاومت در برابر هوا در سرعت بالا، به همراه دارد.

قیمت یک دوچرخه جدید می‌تواند از حدود ۵۰$ تا بیش از $۲۰٬۰۰۰ (بالاترین قیمت دوچرخه در جهان، دوچرخهٔ Madone، به سفارش Damien Hirst، است که $ ۵۰۰٬۰۰۰ به فروش رسید بسته به کیفیت، نوع و وزن (عجیب‌ترین دوچرخه جاده‌ای می‌تواند وزنی به مقدار ۳٫۲ کیلوگرم (۷ پوند) داشته باشد). اگر چه،  در آیین‌نامه‌ای تصریح کرد که یک دوچرخه مسابقه قانونی نمی‌تواند وزنی کمتر از ۶٫۸ کیلوگرم (۱۴٫۹۹ پوند) داشته باشد. اندازه‌گیری دوچرخه و سوار شدن آزمایشی آن قبل از خرید توصیه می‌شود.

اجزای پیشرانه دوچرخه نیز باید در نظر گرفته شود. دوچرخه Derailleur درجه متوسط برای یک مبتدی کافی است، اگر چه بسیاری از دوچرخه‌ها به دنده هاب مجهز شده‌است. اگر دوچرخه‌ران قصد دارد تا مقدار قابل توجهی از تپه نوردی کند، یک سیستم دنده طبق قامه (Crankset) دارای سه زنجیرگیر (triple-chainrings) ممکن است ترجیح داده شود. درغیر این صورت، دو زنجیرگیر (chainring) که نسبتاً سبک‌تر و ارزان‌تر است بهتر میی باشد. دوچرخه‌هایی ساده‌تر با چرخ ثابت (دنده ثابت) نیز در دسترس هستند.

بسیاری از دوچرخه‌های جاده ای، در کنار دوچرخه‌های کوهستان، شامل پدال‌های بدون گیره با کفش‌های ویژه ضمیمه هستند، که از طریق یک گوه، دوچرخه‌سواران را قادر می‌سازند تا پدال‌ها را هم‌زمان که فشار می‌دهد بطرف خود بکشد. از لوازم‌های جانبی دیگر دوچرخه، چراغ‌های جلو و عقب، زنگ یا بوق، صندلی حمل کودک، کامپیوتر دوچرخه سواری با GPS، قفل، نوار فرمان، گلگیرها، صندوق، سبد و حامل بار، بطری آب و جای بطری هستند.

برچسب ها : ,