تکواندو (خط زبان کره‌ای: خط هانگول: 태권도 خط هانجا :跆拳道) یک هنر رزمی کره‌ای و یکی از رشته‌های ورزش‌ی المپیک است. تکواندو ورزش ملی کره جنوبی و دارای بیشترین تعداد ورزشکار در میان ورزش‌های رزمی در سراسر دنیا است و به سلطان ضربات پا مشهور است به صورتی که تعدد و تنوع ضربات پا در تکواندو بسیار زیاد می باشد و در مقایسه با ورزش های رزمی دیگر از این لحاظ دارای برتری خاصی می باشد.

تکواندو یک رشته رزمی مدرن محسوب می‌شود که پس از جنگ جهانی دوم با کوشش استادان هنرهای رزمی کره جنوبی و با تلفیق رشته اوکیناوایی کاراته به ویژه سبک شوتوکان و هنرهای رزمی سنتی کره‌ای همچون تکیون و سوباک پایه‌گذاری شد. استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر و در اکثر اوقات با حداکثر قدرت و سرعت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تأکید دارد، آن را از تمام سبک‌های رزمی موجود در دنیا متمایز می‌کند. البته در این هنر رزمی از اعضای دیگر بدن مانند دست برای ضربه مشت و دفاع و هل دادن حریف و … نیز استفاده می‌شود. رده‌بندی کمربندهای تکواندو (سفید). (زرد). (سبز). (آبی). (قرمز). (مشکی دان۱ الی مشکی دان۱۰).

معنی کلمه تکواندو: ت به معنی تخریب کردن و شکست با پا

کوان به معنی شکست و تخریب کردن با دست

دو به معنی راه روش

خلاصه:

کلمه تکواندو به معنی راه و روش شکستن اجسام با دست و پا است. ورزش رزمی تکواندو دارای هیچ سبکی نیست، اما دارای ۴ بخش با نام‌های زیر است: کیورگی: مبارزه، پومسه یا فرم: حرکات نمایشی، هانمادانگ: حرکات رکوردی و نمایشی، دفاع شخصی در تکواندو: البته برخی‌ها آن را به رسمیت نمی‌شناسند.

. سبک های تکواندو

1.1 سبک پومسه یا فرم (POOMSAE) تکواندو

1.2 سبک هان ما دانگ (HAN MA DANG) تکواندو

1.3 سبک کیورگی (KUORUGI) تکواندو

2. لباس تکواندو (TOBOK)

3. لوازم وتجهیزات تکواندو

3.1 هوگو(محافظ سینه –شکم) تکواندو

3.2 کاپ (ناشیم) تکواندو

3.3 کلاه مخصوص تکواندو

3.4 دستکش تکواندو

3.5 ساق بند تکواندو

3.6 ساعد بند تکواندو

تکواندو هنر رزمی کره ای امروزه با بیش از 20 میلیون تکواندوکار در سراسر دنیا محبوب ترین ورزش رزمی جهان محسوب می شود و بیش از 120 کشور عضو فدراسیون جهانی (WTF) این ورزش هستند . تکواندو در سال 1988 میلادی به عنوان ورزشی نمایشی در رقابت های المپیک که درسئول برگزار می شد حضور پبدا کرد و در سال 1994 رسمأ بعنوان ورزشی رزمی وارد مسابقات بازیهای آسیایی هیروشیما شد در سال 2000 میلادی تکواندو به طور رسمی وارد رقابت های المپیک سیدنی شد و پس از جودو دومین ورزش رزمی آسیایی بود که در رقابت های المپیک مسابقات آن برگزار شد و تا کنون این روند ادامه داشته است.

سبک های تکواندو

هنر رزمی تکواندو دارای سه سبک رسمی به نام های پومسه یا فرم (POOMSAE)، کیورگی (KUORUGI)، و هان ما دانگ (HAN MA DANG) است که در ادامه به معرفی هر یک خواهیم پرداخت.

سبک پومسه یا فرم (POOMSAE) تکواندو

این سبک حاوی مجموعه ای از حرکات و ضربات پا و مشت و تکنیک های ایستادن و نحوه قرار گیری و جا به جایی است که در جواب به حمله مهاجم و دفاع از خود ترتیب یافته است که از مهمترین آموزش های هنر رزمی نکواندو است که هر فرم و حرکت پومسه بر مبنای منطق و فلسفه شکل گرفته است در این سبک هماهنگی و کنترل بین اعضای بدن، نظم حرکتی و انضباط فردی به ورزشکار آموزش داده می شود. مسابقات این سبک  هر ساله به طور رسمی در سطوح ملی وبین المللی انجام می شود.

سبک هان ما دانگ (HAN MA DANG) تکواندو

هان ما دانگ در واقع سبک شکستن اجسام و اشیاء سخت، و به نوعی دفاع شخصی است و تکنیک های آن مخصوص تکواندوکاران حرفه ای است و ابزاری برای رسیدن به تکامل در ورزش تکواندو به شمار می رود. تکنیک ها و مهارت های شکستن در مقایسه با تکنیک های مبارزه آسان تر می باشد و توان بدنی با تسلط بر تکنیک های شکستن و مبارزه افزایش می یابد. آموزش فنون مبارزه تا حدی میتواند برای تکواندو کار سودمند باشد ولی پس از آن ورزشکار باید فنون شکستن را یاد بگیرد تا بتواند تمرینات و مهارت های خود را تکمیل کند. فنون شکستن اشیاء مستلزم تمرینات زیاد، تمرکز، قدرت و اعتماد به نفس است که ورزشکار باید از قدرت بدنی بالایی برخوردار باشد. مسابقات سبک هان ما دانگ در واقع به نمایش گذاردن فنون و مهارت های تکواندو است که هر ساله مسابقات آن در سطح جهانی برگذار شده و بسیاری از استادان و قهرمانان جهان در رقابت های این سبک شرکت می کنند.

سبک کیورگی (KUORUGI) تکواندو

این سبک به نوعی یکی از شیوه های تمرینی  تکواندو برای حضور در مسابقه است و رقابت های آن با قوانین و شرایط ویژه ای انجام می شود. مسابقات این سبک در 3 راند 2 دقیقه ای صورت میگیرد، تکواندو کاران برای مبارزه بر روی تشک مخصوصی (شیاپچانگ) حاضر شده و 1 داور وسط و 4 داور در اطراف تشک وظیفه قضاوت مبارزه را بر عهده دارند. مسابقات این سبک از قوانین ویژه ای برخوردار است و تکواندوکاران موظفند از وسایل و تجهیزات ایمنی مانند ناشیم (محافظ بیضه) کلاه، دستکش، ساعد بند، هوگو(محافظ سینه - پشت کمر- شکم ) و کلاه و محافظ لثه استفاده کنند.

برچسب ها : ,